Jestem

Jestem.

Matką dwójki wspaniałych nastolatków (Zuzanna 16 lat, Sebastian 13 lat). Szczęśliwą partnerką w wieloletnim związku. Kobietą trochę szaloną, ale i dość pragmatyczną. Chyba dość odważną i otwartą. Pełną wad i słabości. Mam też kilka zalet.

Kocham.

Kocham się zakochiwać. Mam wiele fascynacji – jedne trwają krócej, inne dłużej. Dzięki nim lepiej, głębiej poznaję świat. Kocham podróże, długą jazdę samochodem po Polsce i po Europie. Podróże samolotem, choć lotniska uważam za jedne ze smutniejszych miejsc na ziemi (kiedyś może napiszę dlaczego). Kocham Włochy, kocham Alpy, kilka innych miejsc, a przede wszystkim kocham Nowy Jork, choć spędziłam tam do tej pory w życiu może w sumie kilkanaście dni. Kocham dobre jedzenie, spotkania z przyjaciółmi i znajomymi. Kocham włóczenie się poza domem, poza domem wszystko mi lepiej smakuje. Kocham książki, muzykę, kino. 

Kocham dzieci, ale to już zupełnie inna sprawa. I zastanawiam się tylko jak kochać je mądrze. I drżę na myśl, czy da się coś z tym jeszcze zrobić. O miłości do Piotra nie wiem, czy tu kiedykolwiek coś napiszę, to chyba nie temat na tego bloga.

Myślę.

Fascynuje mnie świat. Zmiany, jakie dostrzegam. Fascynuje mnie technologia i to jak wpływa na nasze funkcjonowanie. Na to, jak się komunikujemy, jak się uczymy, jak żyjemy w społeczeństwie, jak tworzymy wartość, jak ją konsumujemy. Fascynują mnie social media, najbardziej w kontekście kulturowym i społecznym, ale też biznesowym. Obserwuję, chcę dzielić się myślami, chcę się ciągle uczyć, chcę odkrywać. W dzieleniu się z innymi widzę dużą wartość, to mnie ostatnio napędza, to mnie rozwija.

Dlatego jestem.